Your browser does not support JavaScript!
طراحی پوستر
طراحی اینفوگرافیک
طراحی گرافیک
طراحی بروشور
تصویر سازی

تصویر سازی یا تصویرگری (به زبان انگلیسی Illustration که برخی آنرا ایلوستراسیون هم تلفظ می کنند) یکی از زیرشاخه‌های هنرهای تجسمی است. تصویر سازی به نوعی از اثر خلاقانه تصویری گفته می‌شود که القا کننده تجسمی یک مفهوم یا روایت با فرم بصری است. به هنرمندی که تصویر سازی را انجام می دهد تصویرگر یا تصویر ساز (به انگلیسی Illustrator) می گویند. تصویر سازی نوعی دکوراسیون یا توضیح بصری یک متن، مفهوم یا فرایند است که برای یکپارچه سازی در رسانه ها، (مانند پوستر ها، آگهی ها، مجلات، کتاب ها، مواد آموزشی، انیمیشن ها، بازی های ویدیویی و فیلم ها) استفاده می شود.

منشا کلمه تصویر سازی "illustration" از انگلیسی میانه، مشتق شده از کلمه ی "(illustration-(n" که ریشه ی فرانسوی لاتین دارد بوده و به معنای روشنایی، روشنگری معنوی یا فکری است.

افلاطون (فیلسوف یونانی) تصویر (Image) را اینگونه تعریف می کند: "نخست سایه ها و سپس بازتابهایی را که می توان بر سطح آب یا بر سطح اشیا نیمه براق، صیثلی یا درخشان مشاهده کرد و تمام این جنس بازنمایی را تصویر می نامند." اما واژه تصویر آن قدر گسترده است که نمی توان به سادگی تعریف محدودی از آن ارائه داد.

تصویر تجسم یافته هر پدیده است و کار تصویرگر تجسم نمودن یک پدیده یا موضوع به وسیله تصویر برای نمایش بهتر فضای مطالب و یا در نهایت برای درک بهتر آن است.

تصویرسازی گرافیکی

انتشار کتب و مجلات پر تیراژ که زائیده پیشرفت و تکامل صنعت چاپ بود، باعث به وجود آمدن اشتغال جدیدی برای هنرمندان نقاش گردید، این اشتغال مصور ساختن مطالب مطبوعات بود، هر چند که در آن زمان تصاویر عکاسی بسیار خوبی نیز به وسیله عکاسان نظیر سولیوان و برادی تهیه می شد، که به وقایع جنگ آمریکا جنبه مستند می بخشید ولی فقط آثار نقاشان مصور ساز بود که گزارش جنگ را بلافاصله به عموم می رساند. طرحهای نقاشان بلافاصله و با سرعت روی چوب یا فلز حکاکی می شد و از آنها برای چاپ استفاده می کردند.

هنگامی که فن تکثیر و چاپ تصاویر عکاسی به حد رشد کافی رسید، روزنامه ها به طور کلی استفاده از ایلوستراسیون را کنار گذاشتند و این نوع تصاویر فقط در کتابهای فنی، علمی، کودکان، مجلات و تبلیغات باقی ماندند. ایلوستراسیون معمولا در مقایسه با تابلوی نقاشی از ملایمت و سبکی خاصی برخوردار است و در عین حال نسبت به تصاویر عکاسی از جنبه ی هنری بیشتری برخوردار است و به همین دلیل جویندگان آن بسیارند.

بعضی از نقاشان هستند که در کنار نقاشی به تصویر سازی نیز می پردازند مانند وینسلو هومر که به تهیه تصاویر جنگهای داخلی آمریکا پرداخت. ولی هنرمندان متخصصی هم هستند که تنها به صورت حرفه ای تصویر سازی می کنند. گاه تصاویر این هنرمندان چنان چشمگیر بوده که یک دوره هنری با نام آنها شهرت یافته است. بردسلی و دوره آرت نوو، جان هلد و دوره دهه بیست در آمریکا، نورمن راک ول و دوره مجله هفتگی ساتردی ایونینگ پست.

هدف اصلی یک مصورساز یا یک طراح ایلوستراسیون، راهنمایی بینندگان درباره مطالبی است که فهم یا تجسم ان از طریق نوشتن یا گفتار مشکل است.

در اواسط قرن نوزدهم تصویر سازی فقط به منظور اهداف روزنامه نگاری به شکل جدیدی که همانا ترکیبی از تایپ و رسامی بود به وسیله ژول شره در پوسترهای تبلیغاتی تغییر یافت. فعالیت های او پیشاهنگ نهضت آرت نوو بود و پس از وی توسط افرادی پون تولوز لوترک و آلفرنزموشا پیگیری شد و سپس در دهه های اول قرن بیستم توسط پوسترهای شی ای ادامه یافت.

زمانی که عکاسی در عرصه تصویر غالب آمد تصویر سازی مسیری جداگانه برای خود پیمود و در جایی بکار گرفته شد که نیاز به نشان دادن همه نمودهای عینی احساس نمی گردید و جائی که نیاز به افسانه پردازی و قهرمان پردازی و یا کارهای تغییر در فرم های واقعی احساس می شد، آنجا بود که تصویر سازی بهترین وسیله برای انتقال مفاهیم، داستانها، موضوعات روائی و شخصیت پردازی های خلاقانه به شمار می رفت.

طبقه بندی انواع تصویر سازی

هنر تصویرگری معاصر از اواخر قرن نوزدهم میلادی به دو شاخه تصویر سازی داستانی و تصویر سازی تبلیغاتی تقسیم شد که به تدریج با معرفی تکنولوژی بصری (تصویری) و وسایل ارتباطات جمعی نظیر سینما و دوربینهای سینمایی و تلوزیونی (از دهه 1950 میلادی به بعد) از تصویر سازی داستانی شاخه تصویر سازی متحرک یا انیمیشن پدیدار گردید.

تصویر سازی و تصویر سازان به پنج گروه عمده تقسیم شده اند:

  1. تصویرسازان نشریات
  2. تصویرسازی کتب
  3. تصویر سازی تبلیغاتی مانند پوستر و ...
  4. تصویر سازی بنیادها و موسسات و نهادها
  5. تصویر سازی بین المللی که عناصر به کار رفته در این نوع تصویر سازی برگفته از هویتهای فرهنگی و اجتماعی کشورهای مختلف است.

اهداف تصویرگری (تصویر سازی)

  • تجسم تصویری یک موضوع برای نمایش بهتر فضای مطلب در قالبی زیبا.
  • افزایش آگاهی افراد جامعه و مخاطبین.
  • برقراری ارتباط با مخاطبان با یافتن ساده ترین قالبهای تصویری.

خصوصیات یک تصویر گر (تصویر ساز)

  • خلاقیت و نو آوری و بهره گیری از شیوه های نوین اجرائی با تکنیکهای غنی و ارزشمند.
  • شماخت دقیق زندگی و فرهنگ جامعه مورد نظر.
  • شناخت دقیق خصوصیات روانی و جامعه شناسی افراد و مخاطبان تصویر.
  • شناخت دقیق از فرم و رنگ و بکارگیری صحیح آن در تصاویر.
  • شناخت اجمالی تصویرگر از مباحث مختلف علمی و عملی طرح در جامعه برای طراحی تصاویر متناسب با آن موضوع.

تکنیک‌های تصویرگری (تصویر سازی)

هدف ما از تکنیک، مهارت تصویرگر در به کارگیری ابزار و مواد مختلف در تصویر سازی ایت و ربطی به سبک و نحوه برخورد تصویرگر با اثر ندارد. یک سبک خاص را می توان با تکنیکهای متخلفی اجرا کرد. ولی ذکر این نکته لازم است که در تصویرگری بخصوص برای کودکان ارتباط بین موضوع اثر با تکنیک مورد استفاده بسیار زیاد در فهم و انتقال مطالب به مخاطب کمک می کند. از عمده ترین تکنیکهای تصویرسازی می توان به این موارد اشاره نمود

  • تکنیک مداد
  • تکنیک مداد رنگی
  • تکنیک ماژیک
  • تکنیم مداد شمعی – پاستل روغنی
  • تکنیک باتیک (چاپ روی پارچه)
  • تکنیک گواش
  • تکنیک آبرنگ
  • تکنیک ایربراش
  • تکنیک موزائیک
  • تکنیک اسکراچ بودر (خراش)
  • تکنیک کلاژ
  • تکنیک چسب چوب
  • تکنیک اکرولیک
  • تکنیک میس کت
  • و ...

تصویر سازی معاصر

تصویرگری معاصر از طیف گسترده ای از سبک ها و تکنیک ها، از جمله نقاشی، کولاژ، مونتاژ، طراحی دیجیتال، چند رسانه ای و مدل سازی 3D استفاده می کند. اغلب تصویر گران معاصر به صورت مستقل کار می کنند. بسته به هدف، تصویر سازی ممکن است پر معنا، بسیار تکنیکی، سبک وار یا واقع گرایانه باشد.

حوزه های مختلف در تصویر سازی:

  • تصویر سازی باستان شناسی
  • تصویر سازی کتاب
  • تصویر سازی گیاه شناسی
  • هنر مفهومی
  • تصویر سازی مد
  • گرافیک اطلاعات
  • تصویر سازی فنی
  • تصویر سازی پزشکی
  • تصویر سازی روایت
  • تصویر سازی علمی
  • طراحی فنی
  • و ...

تاریخچه تصویر سازی

از نظر تاریخی، هنر تصویر سازی به طور نزدیکی در ارتباط با پیدایش صنعت چاپ و نشر است. تصویرسازی های کتاب مصاحف صحابه مربوط به قرون وسطی، با نام "illumination" اغلب به صورت دستی کشیده می شدند. با اختراع صنعت چاپ در قرن 15 و گسترش کتاب ها، تصویر سازی اغلب با گراور سازی انجام می شد.

در اوایل قرن 18 مجلات فروش انبوه و کتاب های تصویر سازی شده تبدیل به رسانه ی غلاب در اروپا و جهان شدند. در قرن 19 در تکنولوژی چاپ به تصویر گران اجازه ی تجربه های جدید با رنگ را داد. در آمریکا عصر طلایی تصویرسازی از 1880 تا قرن 20 ام ادامه یافت. گروه اندکی از تصویر گران با تصویر سازی هایی شامل چهره ی آرمانی آمریکایی آن زمان بسیار موفق شدند.

منابع:

عاشوری، زینب، تصویرسازی چیست؟ خصوصیات یک تصویرسازی خوب چیست؟ مقالات سایت لولسا.

حسینی، سید رضا، شناخت هنر گرافیک (1391) تهران: انتشارات مارلیک.