طراحی گرافیک محیطی (Environmental Graphic Design) که به اختصار ای جی دی (EGD) نیز نامیده می شود، رشته هنری به شمار می آید که خود از رشته های مختلفی همچون طراحی گرافیک، طراحی داخلی، طراحی صنعتی، برنامه ریزی شهری، جغرافیا و معماری منظر بهره برده است تا مردم قادر باشند با محیطی که در آن قرار گرفته اند به کمک انتقال اطلاعات و هویت که در قالبی مشخص و هدفمند طراحی شده است ارتباط برقرار کنند. رسالت طراحی گرافیک محیطی نشانی دهی به پارامتر های محیط اطراف در زمان تعبیه نقشه ها، برنامه ها، ساختمان ها، محصولات و سیاست ها و همچنین جلوه بصری بخشیدن به مسیر یابی و هویت دادن به مکان می باشد.
تاریخچه طراحی گرافیک محیطی
اگر بخواهیم به زمینه تاریخی این هنر نگاهی بیاندازیم این هنر قدمتی طولانی داشته و پیدایش آن به زمان غار نشینی باز خواهد گشت که در آن زمان انسان های غار نشین با نقاشی بر روی دیوارها به این هنر می پرداختند. اما طراحی گرافیک محیطی به شیوه ی مدرن حدود ۴۰ سال است که به طور حرفه ای به آن پرداخته می شود.
طراحی مسیر یابی هسته شکل گیری آنچه که طراحی گرافیک قصد دارد به واسطه ی آن تجربه مردم از قرار گرفتن در محیط را بهبود بخشد، به شمار می آید و تلاش آن سهولت مردم در تشخیص مسیرهای مورد نظرشان در عین لذت بردن از زیبایی بصری محیط با وجود نشانه ها می باشد. از دیگر استفاده هایی که از این هنر می شود می توان به مکان سازی و هویت بخشیدن به آن، طراحی نمایشگاه ها، استفاده از آن در مکان های عمومی و بهره جستن از آن در تحقیقات و برنامه ریزی های شهری می توان اشاره کرد.
در طول چند دهه ی اخیر و با پیشرفت تکنولوژی طراحی گرافیک محیطی با سرعت چشمگیری پیشرفت کرده است و از طراحی علائم گرفته تا مسیر یابی، مکان سازی و شهرسازی با بهره جستن از رابط های دیجیتال توانسته است تا بیشتر از هر زمانی موفق عمل کرده باشد. امروزه حتی شرکت ها و مراکز بزرگ و مهم از این هنر در ساخت فضای خود استفاده می کنند تا به مکان خود هویت بخشیده و همچنین سهولت و زیبایی را به کارمندان و مراجعه کنندگان خود اهدا کرده باشند.